Prawidłowe szlifowanie przy użyciu szlifierki akumulatorowej Festool

Szlifowanie szlifowaniu nierówne

Na czym polega szlifowanie?

W przypadku szlifowania kluczową kwestią jest wybór odpowiedniego narzędzia. W gronie ekspertów prowadzone są merytoryczne dyskusje na temat suwów, twardości talerzy i właściwego materiału ściernego. Często zapomina się o tym, co ma naprawdę decydujące znaczenie: właściwy ruch szlifujący. Już wyjaśniamy.

RUCHY SZLIFUJĄCE I SUWY

W zależności od stanu powierzchni i pożądanego rezultatu, do szlifowania zgrubnego lub precyzyjnego dostępnych jest pięć różnych ruchów szlifujących. Poza tym obowiązuje zasada: im większy suw szlifujący, tym wyższa skuteczność szlifowania. Niewielki suw szlifujący, np. 3 mm, jest idealny w przypadku szlifowania precyzyjnego; suwy szlifujące 5–7 mm pozwalają uzyskać wysoki ścier w przypadku szlifowania zgrubnego.

Prawidłowe szlifowanie przy użyciu szlifierek akumulatorowych Festool

Szlifierka linearna

Ruch szlifujący: Wyłącznie ruch liniowy.

Zastosowanie: Ruch liniowy po linii prostej jest idealny do szlifowania materiałów drewnianych wzdłuż włókien.

Wskazówka: Szlifowanie liniowe w kierunku ułożenia włókien nie uszkadza włókien drzewnych (to ważne, gdy na przykład powierzchnia będzie następnie olejowana, woskowana lub pokrywana cienką warstwą pokostu). Ruch szlifujący po linii prostej eliminuje odchylenia stopy na boki. Dzięki temu szlifierka linearna doskonale sprawdza się w przypadku szlifowania okapników ram okiennych w pobliżu szyby.

Szlifierka mimośrodowa

Ruch szlifujący: Ruch oscylacyjny, w którym nakładają się ruchy prostoliniowe i koliste.

Zastosowanie: Ruch stosowany w przypadku, gdy jakość szlifowania nie ma decydującego znaczenia (na przykład przy późniejszym nakładaniu warstwy wierzchniej).

Wskazówka: Ruch oscylacyjny jest typowym ruchem szlifującym szlifierek typu Delta. Nadaje się przede wszystkim do prac szlifierskich na małych powierzchniach z kątami, narożnikami i krawędziami.

Przykład urządzenia: Szlifierka Delta DTS 400

Rotacja mimośrodowa

Ruch szlifujący: Kombinacja ruchu oscylacyjnego i obrotowego.

Zastosowanie: Rozwiązanie przeznaczone do szlifowania zgrubnego (na przykład do usuwania lakieru), jak również do szlifowania międzyoperacyjnego i precyzyjnego. Umożliwia uzyskanie powierzchni praktycznie pozbawionej wyżłobień wzdłużnych i kolistych.

Wskazówka: W przypadku mimośrodowej szlifierki rotacyjnej nie ma znaczenia, czy maszyna prowadzona jest zgodnie czy poprzecznie do kierunku przebiegu włókien. Jednak w miejscach, w których stykają się podłużne i poprzeczne powierzchnie drewna, należy zachować szczególną ostrożność podczas szlifowania.

Przykład urządzenia: ETS EC 150

Mimośrodowa rotacja wymuszona

Ruch szlifujący: Mimośrodowa rotacja wymuszona poprzez dołączenie przekładni.

Zastosowanie: Wykorzystanie przekładni znacząco zwiększa skuteczność szlifowania. Rozwiązanie przeznaczone do szlifowania zgrubnego oraz do szybkiego usuwania starych powłok.

Wskazówka: Szybkie i skuteczne usuwanie zwietrzałych warstw lakieru i farby bez ryzyka błędów szlifowania. Mimośrodowa rotacja wymuszona umożliwia również polerowanie.

Przykład urządzenia: ROTEX RO 90 i 150

Szlifierka rotacyjna

Ruch szlifujący: Wyłącznie ruch obrotowy.

Zastosowanie: Stosowany wszędzie tam, gdzie priorytetem jest jak najszybsze osiągnięcie wysokiej skuteczności usuwania farby/lakieru (między innymi przy usuwaniu farby na dużej powierzchni).

Wskazówka: Wydajne szlifierki rotacyjne nie wybaczają błędów dotyczących zastosowania. W przypadku elementów, które w trakcie obróbki powinny uzyskać absolutnie równą powierzchnię, mogą powstawać w sposób niezamierzony głębokie rysy.