Wykonanie drewnianej szafki na Systainery / Festool Cabinet

Po nacięciu płyty wszystkie listwy potrzebne do wykonania elementów korpusu są docinane przy użyciu prowadnicy równoległej i szyny prowadzącej (w tym przypadku są to listwy o szerokości 40 cm przeznaczone na boki korpusu, część środkową, podstawę i pokrywę).

Listwy, które zostały wcześniej docięte na szerokość są teraz przycinane na wymaganą długość przy użyciu przykładnicy kątowej z zamontowanym przedłużeniem. Porada: zastosowanie zielonego zabezpieczenia przeciwodpryskowego umożliwia wykonywanie cięć bez wyrw po obu stronach.

Elementy korpusu są łączone za pomocą płaskich kołków Domino. W tym celu elementy są najpierw układane, a maszyna zostaje wyposażona w odpowiedni frez. Środkowy panel należy tutaj przesunąć w tylnej części, ponieważ tylna ścianka powinna zostać wyfrezowana jednolicie na całej długości frezowania.

W tym kroku panel środkowy jest poddawany frezowaniu w celu uzyskania połączenia między panelem środkowym, a podstawą lub pokrywą. Aby to osiągnąć, frezarka jest wyrównywana z krawędzią płyty za pomocą ograniczników. Frezowanie na środku jest przeprowadzane zgodnie z oznaczeniem osi. Proces ten jest przeprowadzany analogicznie po obu stronach.

Frezowanie na krawędziach płyt odbywa się przy użyciu przykładnicy kątowej. Dzięki temu prowadzenie frezarki jest bardziej bezpieczne, a do ustalania prawidłowego położenia można również użyć ruchomych elementów pozycjonujących frezarki Domino lub przykładnicy kątowej.

Boki i panel środkowy powinny posiadać rzędy otworów, aby później możliwe było elastyczne zamontowanie okuć szuflad. Położenie rzędów otworów zależy od zastosowanych wkładów wysuwanych i powinno być określone w instrukcji montażu. W tym przykładzie zastosowania wykorzystano wkłady wysuwane SYS-AZ w odniesieniu do Systainerów wielkości M oraz wkład wysuwany firmy Blum w połączeniu z samodzielnie skonstruowaną szufladą w odniesieniu do Systainerów wielkości L. W tym przypadku oba wkłady wysuwane mogą być zamontowane z wykorzystaniem takich samych pozycji rzędów otworów.

Do wykonania rzędów otworów używany jest zestaw do wiercenia rzędów otworów LR 32 w połączeniu z frezarką górnowrzecionową OF 1010 R. W tym celu należy najpierw zamontować frezarkę górnowrzecionową centralnie na płycie prowadzącej (zgodnie z instrukcją obsługi).

Przedni rząd otworów jest pozycjonowany w taki sposób, aby odległość od przedniej krawędzi wynosiła 58 mm. W tym celu szyna prowadząca zostaje wyrównana względem krawędzi za pomocą ustawionych ograniczników. Prowadnica wzdłużna (LA-LR 32 FS) jest ustawiona na 9,5 mm. Po wyrównaniu szyna prowadząca musi zostać zamocowana na swoim miejscu za pomocą ścisków śrubowych.

Po wyrównaniu i zamocowaniu szyny prowadzącej można przystąpić do frezowania rzędów otworów. Otwory w panelu środkowym powinny być przelotowe, dlatego stosowany jest frez do kołków HW Ø 5 mm o profilu daszkowym, dzięki czemu podczas frezowania powstaje mniej wyrw. W razie potrzeby można również podłożyć kawałek drewna, aby zapobiec wyrwom. W przypadku rzędów otworów w częściach bocznych należy odpowiednio ustawić głębokość frezowania (tutaj 13 mm) . Tutaj otwory nie powinny być przelotowe!

W tym przykładzie tylny rząd otworów powinien być wykonany w odległości 224 mm od przedniego rzędu otworów. W tym celu szyna prowadząca zostanie wyrównana względem przedniej krawędzi za pomocą prowadnic bocznych. Najpierw należy ustalić prawidłowe ustawienie prowadnic bocznych. Ustawienie to zostało tutaj zaznaczone ołówkiem. Odległość tylnego rzędu otworów musi być zawsze dostosowana do używanych okuć. Po dokonaniu niezbędnych regulacji należy wykonać rzędy otworów we wszystkich elementach.

Ścianka tylna zapewnia szafce stabilność i jest niezbędna do jej prawidłowego ustawienia. W tym przykładzie ścianka tylna ma być włożona w boki korpusu, podstawę i pokrywę za pomocą wpustu. W zależności od grubości ścianki tylnej wybierany jest odpowiedni frez, który zostaje następnie zamontowany w frezarce. W celu zapewnienia efektywnego wykonania wpustu we wszystkich obrabianych elementach konieczne jest odpowiednie wyregulowanie prowadnicy równoległej.

Widoczne krawędzie elementów korpusu należy przeszlifować przed montażem. W tym przypadku doskonałym rozwiązaniem jest szlifierka do krawędzi. Wszystkie etapy szlifowania krawędzi korpusu, łącznie ze szlifowaniem końcowym, zostały tutaj wykonane z ziarnistością 180.

Przed montażem szlifowane są również wszystkie pozostałe powierzchnie. Do tego celu użyto szlifierki mimośrodowej ETS EC 150. Elementy konstrukcyjne można szybko i łatwo zamocować za pomocą wyposażenia systemowego MFT. W razie potrzeby należy zastosować dodatkowo odpowiednią obróbkę powierzchni.

Korpus, składający się z podstawy, pokrywy, boków, panelu środkowego i ścianki tylnej, jest przygotowywany do montażu. W tym celu wklejane są łączniki Domino i nakładany jest klej na powierzchnie klejenia. Następnie elementy można połączyć ze sobą i skleić przy użyciu ścisków śrubowych.

Korpus szafki ma być wyposażony w szuflady. W lewej części szafki zostaną później zamontowane wysuwane wkłady na Systainery (SYS-AZ) w celu przechowywania Systainerów wielkości M. Systainery wielkości L będą przechowywane w prawej części. Szuflady przeznaczone do tego celu są wykonywane w następujących krokach. Najpierw przeprowadzane jest docinanie zgrubne spodu szuflady, jej boków, części przedniej i tylnej. Dokładne wymiary zależą od zastosowanych okuć. Docinanie zgrubne płyt można wykonać na przykład za pomocą zagłębiarki. W późniejszym etapie pracy stosowana jest stołowa pilarka tarczowa, która umożliwia docięcie węższych listew.

Docięte zgrubnie płyty przeznaczone do wykonania podstawy, boków, części tylnej i przedniej zostają pocięte za pomocą stołowej pilarki tarczowej na równoległe listwy. Przed rozpoczęciem cięcia należy zwrócić uwagę na kierunek ułożenia włókien drewna.

Spód (tutaj ze sklejki o grubości 5 mm) ma zostać wpuszczony w przednią część szuflady, a także w boczne części szuflady. Wpusty są wykonywane za pomocą stołowej pilarki tarczowej. W tym celu należy zdemontować osłonę ssącą, docisnąć klin rozdzielnik (w przypadku wycinania wpustów) i zamontować odpowiednią pokrywę, np.: CSC SYS 50 Quick Guide - Blade cover. W tym przykładzie szerokość wpustu to 5 mm (grubość materiału spodu). Szerokość wpustu jest uzyskiwana poprzez wykonanie kilku cięć (głębokość cięcia 6 mm) i nieznaczną regulację prowadnicy równoległej po każdym cięciu, aż do uzyskania żądanej szerokości wpustu.

Odpowiednią szerokość wpustu uzyskuje się, przesuwając prowadnicę równoległą po pierwszym przejściu pilarki. Regulacja precyzyjna prowadnicy równoległej CS 50 umożliwia szybkie i łatwe ustawienie szerokości wpustu. Zaleca się, aby najpierw wykonać cięcie na długie listwy. Na ich bazie wykonane zostaną następnie poszczególne elementy szafki.

Ukośnica przesuwna służy do wytwarzania poszczególnych elementów przednich, bocznych i tylnych z odpowiednich listew. Odpowiednią długość można łatwo ustawić na ograniczniku przesuwnym prowadnicy wzdłużnej.

Boki, część tylna i przednia są łączone ze sobą za pomocą łączników Domino 5 mm. W tym celu należy wykonać odpowiedni szablon ze ścinków. Konieczne jest zamocowanie elementów we właściwym miejscu! Odpowiedni szablon powinien ułatwić ustalenie prawidłowego położenia i jednocześnie zapewnić stabilne zamocowanie obrabianego elementu. Zapewnia to efektywny przebieg pracy.

Przednie elementy powinny posiadać wgłębienie umożliwiające dostęp do przedniego uchwytu Systainera. W tym celu z odpadów wykonywany jest odpowiedni szablon do frezowania. Przednie elementy można teraz przymocować na czas frezowania. Frezarka górnowrzecionowa jest wyposażona w pierścień kopiujący i frez spiralny do wpustów. Tu: pierścień kopiujący d = 17 mm; frez d = 10 mm

Spód jest wsuwany od tyłu i mocowany do tylnej części za pomocą śrub. Należy zwrócić uwagę na kąt nachylenia szuflady. Przed wykonaniem połączeń śrubowych należy nawiercić i pogłębić otwory (tutaj 4 mm). W zależności od zastosowanych okuć szuflady zamontować niezbędne elementy okuć.

Po zamontowaniu wszystkich wkładów wysuwanych można wsunąć szuflady i umieścić w nich Systainery. Projekt samodzielnego wykonania szafki na Systainery jest tym samym zakończony. Powodzenia!